Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Μακράν η πιο σωστή περιγραφή του ελληναριού μας!

Σας παραθέτω την περιγραφή του Έλληνα όπως την έδωσε ο Ανδρέας Ρουμελιώτης στην Ελευθεροτυπία. Όπως πάντα, ο Ρουμελιώτης είναι απίστευτα εύστοχος και με πανέξυπνο τρόπο μας καυτηριάζει και μας τα "χώνει" κανονικά....


ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ που ο γιος σου είναι γαμιάς και η κόρη σου παρθένα.
Καυχιέσαι που ήσουν λοκατζής στο Μεγάλο Πεύκο, χλευάζοντας τους πεζικάριους, αλλά βάζεις βύσμα για να πάει ο γιος σου κέντρο στην Κόρινθο και ειδικότητα διαβιβαστής στο Χαϊδάρι. Καμαρώνεις που το χωριό σου θυμίζει λίγο από Ζωνιανά, αλλά γκρινιάζεις ότι η επαρχία απ' όπου κατάγεσαι, είναι η πιο ριγμένη απ' όλες.
ΚΥΡΙΑΚΗ πρωί κοινωνάς στην εκκλησία και το απόγευμα ρίχνεις Χριστοπαναγίες στο γήπεδο. «Καταλαβαίνεις» τους ξένους «από τη φάτσα». Εχεις Φιλιππινέζα να σου κρατάει το παιδί, Βουλγάρα να σου καθαρίζει το σπίτι, Αλβανούς στο συνεργείο της οικοδομής, Πακιστανούς να σου φροντίζουν το κτήμα για να πληρώνεις λιγότερο και να μην κολλάς ένσημα, κι όμως φωνάζεις να φύγουν οι ξένοι να ξεβρωμίσει η χώρα.
ΚΑΘΕ καλοκαίρι «πρέπει να πας στο χωριό». Οταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό για να ξεφύγεις λίγο από την Ελλάδα, ψάχνεις για άλλους Ελληνες για να κάνεις παρέα. Εκλιπαρείς το προσωπικό του αεροδρομίου να επιτρέψουν τις παραπάνω βαλίτσες που έχεις, αμέσως μόλις ο πατέρας σου σταματήσει να το κάνει για σένα και την οικογένεια. Οταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο και επιστρέψεις, βρίσκεις 20 άτομα να σε περιμένουν στο αεροδρόμο. Χειροκροτείς τον πιλότο όταν προσγειωθείς. Οποτε ταξιδεύεις στο εξωτερικό απορείς πώς ο κόσμος ζει χωρίς περίπτερα. Βρίσκεις τους τουρίστες αστείους. Και τους μαθαίνεις να λένε «malaka».
ΕΧΕΙΣ δέκα χρόνια να μπεις σε λεωφορείο. Περιγράφεις το κτίριο της Interamerican στην Κηφισίας ως «ουρανοξύστη». Παραγγέλνεις ταυτόχρονα σουβλάκια κι ένα ασθενοφόρο και το ασθενοφόρο έρχεται όταν χωνεύεις τα σουβλάκια. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πέσεις σε μποτιλιάρισμα στις 6 π.μ. της Κυριακής. Εχεις αυτοκίνητο που κοστίζει πάνω από 60.000 ευρώ και αρνείσαι να δώσεις στον παρκαδόρο 5 ευρώ πουρμπουάρ γιατί το θεωρείς κλοπή.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙΣ με τα φώτα για μπλόκο, αλλά παραπονιέσαι στον αστυνομικό ότι δεν δίνει κλήση και στους άλλους οδηγούς. Διπλοπαρκάρεις για τσιγάρα κλείνοντας τον δρόμο και απολογείσαι σ' αυτούς που κορνάρουν, αλλά στο παρακάτω στενό πλακώνεις τον οδηγό που έκανε ακριβώς το ίδιο. Οταν σταματάς στο φανάρι έχεις το χέρι στην κόρνα. Πάντα αναρωτιόσουν σε τι διάολο χρησιμεύει η «διάβαση πεζών». Είσαι βέβαιος ότι το κακό μάτι έχει αποδειχθεί και επιστημονικά.
ΜΙΣΕΙΣ τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά όνειρο ζωής είναι να γίνεις ένας από αυτούς. Ποτέ δεν σου φτάνουν τα χρήματα για τα βασικά είδη ανάγκης, αλλά πάντα σου περισσεύουν για τα είδη πολυτελείας. Ξέρεις ότι όλοι οι άλλοι είναι τουρκόσποροι ή Σλάβοι, αλλά εσύ το 'χεις στανταράκι πως είσαι γνήσιος απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πας γυμναστήριο και καπνίζεις κι ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα. Κάνεις φραπέ πριν φύγεις από το σπίτι, όταν φτάνεις στο γραφείο, μετά το φαγητό, όταν έχεις καλεσμένους, πριν φύγουν οι καλεσμένοι, αφού φύγουν οι καλεσμένοι και πριν πέσεις για ύπνο.
ΤΡΩΣ πρωινό πριν πας για ύπνο. Δεν τρως ποτέ βραδινό πριν από τις 10 μ.μ. Μαλώνεις για το ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό. Το πρώτο σου hangover ήταν γύρω στα 5 σου, όταν ο μπαμπάς / θείος / παππούς σού έδωσε να δοκιμάσεις ουίσκι, γιατί το ζήταγες κλαίγοντας.
Η μαμά βάζει σεμεδάκι πάνω από την οθόνη του PC σου !

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Πόσο απαράδεκτοι είμαστε τελικά;

Διαβάστε σε τι όμορφη πόλη ζούμε και πόσο πολύ καταφέραμε να καταστρέψουμε τα πάντα και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε. Είμαστε τραγικά και επικίνδυνα απαράδεκτοι...


Έβρεξε τοξικά μέταλλα
«Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσο επικίνδυνα βαρέα μέταλλα να πέφτουν με τη βροχή στην Αττική. Ούτε το νέφος της Αθήνας ούτε η σκόνη από τη Σαχάρα δεν μεταφέρουν τέτοια τοξικά μικροσωματίδια σαν το αντιμόνιο, το βισμούθιο και το νικέλιο. Το σίγουρο είναι ότι στα βουνά της περιοχής κάποιοι πετούσαν επικίνδυνα σκουπίδια εδώ και πολλά χρόνια...».
Στις 6 Σεπτεμβρίου, μόλις είχε ξεσπάσει η βροχή, ο κ. Θανάσης Γκοντελίτσας, λέκτορας Ορυκτολογίας και Ορυκτοχημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δεν έχασε στιγμή. Από το γραφείο του στου Ζωγράφου με ειδικούς δειγματοσυλλέκτες μάζεψε το βρόχινο νερό από διάφορες περιοχές του κέντρου και των βορείων προαστίων. Είχαν περάσει περισσότερες από 10 ημέρες από τις ολέθριες πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική και ήταν η πρώτη βροχή που έπεφτε. Τόσο ο ίδιος όσο και ο κ. Παναγιώτης Νάστος, που είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Εργαστήριο Κλιματολογίας και Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, γνώριζαν κατά κάποιο τρόπο ότι οι στάχτες από τα καμένα που πριν από λίγες ημέρες είχαν σκεπάσει τον ουρανό θα παρέμεναν για καιρό ακόμα στην ατμόσφαιρα, εκτός κι αν έβρεχε. Το νερό παρέσυρε στο έδαφος τα μικροσωματίδια μαζί με το χημικό φορτίο που μετέφεραν. «Αμέσως μόλις γέμισαν τα δοχεία με το νερό της βροχής, τα μεταφέραμε στο Εργαστήριο του Πανεπιστημίου και κάναμε μια πρώτη αναγνώριση με τη μέθοδο της περίθλασης ακτίνων Χ. Με τον τρόπο αυτό θα παίρναμε μια εικόνα από τα υλικά σωμάτια που περιελάμβανε το νερό της βροχής, όπως είναι τα ορυκτά κράματα μετάλλων», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Θανάσης Γκοντελίτσας. Το κάθε δοχείο είχε ένα φίλτρο. Με το που έπεφτε το νερό, γινόταν διήθηση και στο φίλτρο παγιδεύονταν τα σωματίδια που μετέφερε μαζί του από τα βροχοφόρα σύννεφα σε ύψος μεγαλύτερο από 3 χιλιόμετρα.

Το πρώτο καμπανάκι για τους ειδικούς σήμανε όταν η περίθλαση με τις ακτίνες Χ έδειξε ότι τα φίλτρα ήταν γεμάτα με απομεινάρια καύσης, όπως ορυκτά του πυριτίου, που είχαν τη μορφή κόκκινων κόκκων, σαν σφουγγάρια, και μέγεθος που δεν ξεπερνούσε τα 30-40 χιλιοστά του χιλιοστού. Αυτό που έλειπε όμως ήταν τα συνήθη γεωλογικά ορυκτά που περιλαμβάνει η νεφελώδης ατμόσφαιρα της πόλης.

Η χημική σύσταση
«Αμέσως μετά βάλαμε τα φίλτρα στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για να δούμε τη χημική τους σύσταση. Και τότε διαπιστώσαμε ότι τα δείγματα ήταν γεμάτα από σωματίδια που προέρχονταν από ανθρωπογενή δραστηριότητα. Δεν είχαν σχεδόν τίποτα φυσικό μέσα τους. Υπήρχαν βαρέα μέταλλα που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ στον ουρανό της Αθήνας».

Το νερό της βροχής ήταν γεμάτο από αυτά. Βρίσκονταν σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις ώστε οι ειδικοί δεν χρειάστηκε να μεταφέρουν τα δείγματα σε πιο εξελιγμένα όργανα μέτρησης στο εξωτερικό για να διαπιστώσουν το περιεχόμενό τους. «Βρήκαμε επιμήκη σωματίδια από σίδηρο, που έμοιαζαν με μικρές βελόνες και είχαν μήκος περίπου 100 εκατομμυριοστά του μέτρου, και άλλα λίγο μικρότερα με χρώμιο και νικέλιο. Υπήρχαν επίσης κράματα από σίδηρο, ψευδάργυρο και νικέλιο ενώ αυτό που μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η ύπαρξη του αντιμονίου και του βισμουθίου».

Το αντιμόνιο και το βισμούθιο είναι τοξικά βαρέα μέταλλα. Το ίδιο και το νικέλιο. Τα μέταλλα αυτά δεν παρατηρούνται στον ουρανό του Λεκανοπεδίου καθώς δεν προέρχονται ούτε από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων ούτε από το ρυπογόνο φορτίο που μεταφέρει συχνά η σκόνη της Σαχάρας. «Τα συγκεκριμένα βαρέα μέταλλα μπορεί να προέρχονται από καύσεις λαμαρινών, από μεταλλικά αντικείμενα βιομηχανικής προέλευσης, από πλαστικές ουσίες, από κάθε λογής απόβλητα ή σκουπίδια που πετάγονταν στα βουνά που κάηκαν», επισημαίνει ο κ. Θανάσης Γκοντελίτσας.
Έφθασαν μέχρι την Πελοπόννησο

«ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ που περιείχαν βαρέα μέταλλα είχαν παραμείνει στον ουρανό από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκαν οι μεγάλες πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική», λέει στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Παναγιώτης Νάστος. «Ήταν αναμενόμενο ότι με την πρώτη νεροποντή που θα ξεσπούσε, ο όγκος αυτός των μικροσωματιδίων θα έπεφτε στο έδαφος. Μάλιστα εκείνη τη μέρα, όπως είδαμε και από τη δορυφορική εικόνα που αποτύπωσε την πορεία των βροχοφόρων νεφών, η βροχή δεν περιορίστηκε πάνω από την Αττική αλλά κινήθηκε προς τα νοτιοδυτικά σκεπάζοντας ένα μεγάλος μέρος της Βόρειας Πελοποννήσου και των ακτών της Στερεάς Ελλάδας». Σύμφωνα με τον κ. Π. Νάστο, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι ακριβώς υλικά κάηκαν τότε και απελευθέρωσαν αυτές τις πολύ επικίνδυνες ουσίες στην ατμόσφαιρα. «Στον ουρανό της Αθήνας υπάρχει συνήθως σίδηρος, μαγγάνιο και χρώμιο από βαρέα μέταλλα αλλά ποτέ άλλοτε δεν είδαμε αντιμόνιο, βισμούθιο και νικέλιο».

ΠΗΓΗ : tanea.gr

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Τραπεζική Οικονομική

Επιτέλους βγήκε το πολυαναμενόμενο (για εμένα τουλάχιστο) βιβλίο των Γ. Σαπουντζόγλου & Χ. Πεντότη. Πρόκειται για το δίτομο έργο "Τραπεζική Οικονομική" από εκδόσεις Γ. Μπένου.

Είναι το πρώτο ελληνικό εγχειρίδιο για τα τραπεζικά που καλύπτει μέχρι και την  τελευταία οικονομική κρίση! Πιστεύω ότι για όσους ασχολούνται με τα τραπεζικά (ακαδημαϊκά ή επαγγελματικά) τους είναι απαραίτητο. Αλλά και για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν "τι παίζει" στο χώρο είναι μια εξαιρετική πρόταση (τόσο καλογραμμένο που είναι ακόμα και να μην έχεις ιδέα από αυτά μπορείς να μάθεις).

Πολλά "μπράβο" έχω να πω όχι μόνο στους συγγραφείς αλλά και στον εκδότη και να ευχηθώ να έχουμε τέτοια πράγματα και στο μέλλον.