Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Τραγική Ειρωνεία

Έφτασε πριν από λίγα λεπτά στο επαγγελματικό e - mail μου. Θα καταλάβετε κατευθείαν γιατί το βγάζω αμέσως ;)

Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο
πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση,
απειλεί τον γιο του: _Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Παπακωνσταντίνου (Υπουργό Οικονομίας): _Γιώργο, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει,μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει;
Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μήν κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες; Μερικές μέρες αργότερα ο Παπακωσταντίνου λέει: _Ετοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
-_Τι λε ρε Παπακωνσταντίνου, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελλά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος. Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Παπακωνσταντίνου: _Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού.
Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα. _Οοοοοχι ρε Παπακωνσταντίνου. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα: _Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα. _Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Γιώργο, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
_Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο. _Γιατί;;;;;;; _Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Masters ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Γιατί οι ενοχές;

Έχετε ποτέ σκεφτεί το ρόλο που παίζουν οι ενοχές στη ζωή μας; Όλοι μας έχουμε έρθει σε σύγκρουση με τις επιθυμίες μας, τα θέλω μας γιατί η ικανοποίησή τους θα δυσαρεστήσει / ενοχλήσει οπότε και θα μας οδηγήσει σε ενοχές.
Η αίσθηση και συναίσθηση ενοχών και τύψεων καλλιεργείται από τα πρώτα στάδια της ζωής του ανθρώπου. Ακόμα και στην παιδική ηλικία που το μυαλό μας είναι ελεύθερο από τα κοινωνικά κατεστημένα, ο "πολιτισμός" μας φροντίζει επιμελώς για την επαρκή ανάπτυξη ενοχών.
Σύμφωνα με πολλούς, αυτό είναι που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα ζώα. Δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη κοινωνιών και την ομαλή μεταξύ μας συνύπαρξη.
Αλλά είναι ταυτόχρονα και ο παράγοντας στέρησης της ελευθερίας μας. Φανταστείτε πόσο πιο ελεύθεροι θα ήμαστε όλοι εφόσον μπορούσαμε να δράσουμε χωρίς οι μέσα μας ενοχές να σταματούσαν τις πράξεις μας...
Η εύρεση της χρυσής τομής είναι δύσκολη. Επίσης είναι υπόθεση προσωπική. Καθορίζεται από την ιεράρχηση των αξιών, τον αυτοσεβασμό και την αυτοπεποίθησή μας. Θέλει δύναμη να αναγνωρίσει κανείς τα όνειρά του, τις επιθυμίες του και εν τέλει τις ανάγκες του. Και ακόμη μεγαλύτερη δύναμη να συνειδητοποιήσει τι τα μπλοκάρει. Σε αυτή την αναζήτηση όμως θα καταλάβουμε το ρόλο των ενοχών και τότε είναι στο χέρι μας και μόνο το εάν θα απαλλαγούμε από αυτές.
Η ευτυχία προϋποθέτει την ελευθερία. Και από την ελευθερία μας μέχρι την ελευθερία του άλλου η απόσταση είναι αρκετή... :) 

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Αφιερωμένο στους γεννηθείς της δεκαετίας του ' 80

Αφιερωμένο σε σένα που βρίσκεσαι στη δεκαετία των 20, της πιο ζηλευτής δεκαετίας.
Αφιερωμένο σε σένα που μόλις κρατάς το άχρηστο πτυχίο σου στο χέρι, σε σένα που βγήκες ως πρόβατο  για σφαγή στην αγορά εργασίας ή πρόκειται να βγεις άμεσα και δεν ξέρεις από πού να φύγεις...
Σε σένα που πάνω σου έχουν πειραματιστεί ΟΛΕΣ οι προηγούμενες γενιές, η καθεμιά με τον τρόπο της. Έχεις βιώσει την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και το μαρασμό του πολιτισμού. Έχεις εκπαιδευτεί από μικρή ηλικία να είσαι παθητικός δέκτης των γύρω σου γεγονότων. Έχεις πεισθεί πλέον ότι είσαι αδύναμος να αλλάξεις, να ξεφύγεις από ό,τι σε πνίγει (αφού κανείς δεν ξεφεύγει). Αλλά και πώς να αλλάξεις; Με τι πρότυπα; Με ποια ιεράρχηση αξιών και ιδανικών; Έχεις παραμορφωθεί από εξαιρετικά υψηλού επιπέδου άχρηστες, τεχνοκρατικές γνώσεις που σε κάνουν βολικότατο πιόνι. Έτσι λοιπόν οφείλεις να υπηρετείς όσο το δυνατό καλύτερα τους προγενέστερους. Να πληρώνεις για τα πεπραγμένα τους και κυρίως να μην τους αμφισβητείς ποτέ! Τα λάθη τους δεν είναι πραγματικά δικά τους: να είσαι σίγουρος ότι κάπου στο βάθος εσύ φταις.
Και τώρα τι έχεις να περιμένεις; Το πιο δυσοίωνο μέλλον που μπορεί να φανταστεί κανείς στα πλαίσια της μεταπολεμικής Ελλάδας. Είσαι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της, σε οπισθοδρομικές συνθήκες και ελάχιστα δικαιώματα.
Μα καλά δεν θα περάσει όλο αυτό; Φυσικά και θα περάσει. Αλλά εσύ θα έχεις μεγαλώσει. Και τότε είναι που κινδυνεύεις να γίνεις όπως αυτοί που σε φέρανε εδώ.
Μακάρι η νέα τάξη πραγμάτων να μας φέρει και νέα τάξη μυαλών και συμπεριφορών. Εξ άλλου, αν όχι τώρα πότε;
Αφιερωμένο σε σένα που γεννήθηκες στη δεκαετία του '80.