Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Λέτε να φταίει ο ανάδρομος Ερμής;

Είναι μία από αυτές τις μέρες που λες: "Όχι, δεν το ζω. Όπου να'ναι θα ξυπνήσω και θα γυρίσω στην προηγούμενη, ψιλο νορμάλ κάτασταση που ξέρω και έχω συνηθίσει".
Αλλά όχι, δεν προλαβαίνεις να μείνεις σε αυτή τη σκέψη. Η πραγματικότητα σε τραβά από το μανίκι για να τρέξεις.
Δεν ξέρω πώς ξεκίνησε η δική σας μέρα, αλλά η δική μου...

Μα καλά, τίποτα να μην πάει καλά σήμερα; Από την καφετιέρα που αποφάσισε να απεργήσει (και άντε να ανοίξει το μάτι χωρίς καφέ), από το λεωφορείο που καθυστέρησε 30' περισσότερο από ό,τι συνήθως (φαντάζεστε βέβαια την αγαπησιάρικη κατάσταση που ήμαστε οι επιβάτες ε;) μέχρι τον τεράστιο πάκο χαρτιών που βρήκα στο γραφείο (αυτά παθαίνεις αν λείπεις μια μέρα, ας είναι και σε ραντεβού για τη δουλειά) και φυσικά τον πολυαγαπημένο μου αλλά ΠΑΜΠΑΛΑΙΟ υπολογιστή που χρειάστηκε 3! restart για να πάρει μπρος!

Κάπου εκεί λοιπόν, μεταξύ απορίας και υστερίας, αποφάσισα ότι δεν είναι η μαύρη μου η τύχη. Ούτε ο νόμος του Μέρφι. Είναι ο ανάδρομος Ερμής. Εξ άλλου το είπε και η Μπήλιου την Κυριακή :)

Πειράζει που θέλω να φύγω και να χωθώ στο κρεβάτι μου μέχρι να φύγει όλο αυτό από πάνω μου; Πείτε μου πειράζει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου